خاطرات رادین

به نام خدا عشق  من رادین الان یازده ماه و دو هفته و سه روزشه این عکس تووی بیمارستان هستش...... وقتی یه روزه بود..... رادین مامان موقع تولد 2740 گرم بودش..... عکس پاهای نازش توو عکس معلومه.... الهی قربون اون ژستت برم من مامانی...اینا لباسای بیمارستان هستش.... توو دو روزی که اونجا بودیم این لباسا تنش بود(البته دو دست بودش)... هر روز هم حموم میبردنش..... اینجا اولین برخورد پدر و پسر هستش..... همسری میترسید و نمیتونست خووب بغلش بگیره.... اینجا لباسایی که مامانی خریده بود رو پوشیدی و داریم از بیمارستان بای بای میکنیم.... چقدم  لباسا تنت گشاده! بعد از 4روز که از تهران برگشتیم شب چهارم رادین مامان، زردیش ...

به نام خدا سلام پسر نازم بعد مدت ها اومدم الان که دارم اینا رو مینویسم تو نزدیک تولدت هستش خیلی وقتا خواستم که بیام و برات بنویسم اما نمیدونم چی مانع نوشتنم میشد پسر قشنگم تو تنها امید منی..... تووو این مدت حسابی آقا شدی تقریبا میخوای راه بری اولین دندونت حدود دو هفته میشه که نیش زده..... نمیدونم علت دیر دندون در آوردنت چی بودش پسر قشنگم عاشقانه دوست دارم رادین من همیشه برات بهترین ها رو آرزو میکنم یه دنیا بوس از لپای نازت